En opeens ben je alweer twee en half jaar verder na het schrijven
van je laatste blog. Het horen met een CI werd iets gewoons; je staat er niet
meer bij stil. En dan valt er ook niet zo heel veel meer over te schrijven.
Twee jaar, waarin op andere vlakken dan mijn gehoor veel is
gebeurd. Teveel om op te noemen, maar na 27 jaar je werk verliezen door
automatisering is wel een puntje om te noemen. En ook na 14 jaar het einde van je
huwelijk is iets dat je niet in de koude kleren gaat zitten.
Maar goed: life goes on….. en we gaan met opgeheven hoofd en
goede moed vooruit. Werk vinden is op dit moment natuurlijk prioriteit nummer 1.
Helaas word je dan met je neus op het feit gedrukt dat je CI niet meer of
minder is dan een hulpmiddel. Telefoneren kan ik nog steeds niet met dat ding.
En als je na 27 jaar administratief werk in diezelfde branche op zoek gaat naar
vacatures merk je dat communicatie met klanten nog steeds voornamelijk gaat via
de telefoon. Tel daarbij op dat ik 50+
ben, en dat ik ook nog in een uithoek van het land woon, en je snapt dat ik dan
wel veel beter moet zijn dan mijn concurrenten in de vacature-visvijver. Vandaar
dat ik inmiddels mijn blik heb verlegd naar vacatures waarbij het gehoor niet
zo’n item is.
Velen zeggen dat ik prettig leesbare stukjes schrijf. Niet
alleen in dit blog, maar bijvoorbeeld ook in “het woord van de voorzitter” in
het kwartaalmagazine van de Stichting Plotsdoven. Ik zal dat dan maar niet tegenspreken. Bij mijn loopbaanbegeleidingstraject kwam naar
voren dat mijn schrijf”kunsten” mogelijkheden zouden kunnen bieden bij werk in
de SEO-branche. In simpel Nederlands: teksten op websites zodanig inrichten dat
de betreffende site er bij zoekopdrachten in Google hoger uit komt. Daar ben ik
dan nu middels omscholing mee bezig.
Wat betreft mijn CI: ik mag volgende week mijn nieuwe
processor ophalen in Nijmegen. Ik heb ontzettende mazzel dat net deze maand de
nieuwste processor van mijn CI-merk (Cochlear) op de markt komt en ik krijg hem
ook! De ontwikkelingen gaan nog steeds
door en deze nieuwe processor biedt meer mogelijkheden dan zijn
voorganger(s). De Nucleus7 kan draadloos
streamen en het zou kunnen dat ik heel misschien straks wél beter kan
telefoneren als de Iphone dus rechtstreeks verbinding maakt met zowel mijn CI
als mijn hoortoestel aan mijn andere oor. Dat laatste noemen ze bi-modaal horen
en is het resultaat tussen een samenwerkingsverband tussen Cochlear en GN
Resound.
Er zijn nog niet veel mensen
die die combinatie hebben en ik ga proberen om in mijn volgende blogs mijn
ervaringen met die combinatie van CI en hoortoestel uit de doeken te doen. Wellicht
dat straks andere CI-gebruikers ook hun voordeel ermee kunnen doen.
Hopelijk valt met deze nieuwe processor dan alles op zijn
plek en kan ik 2017 toch nog met een goed gevoel afsluiten.
