Oefening baart kunst

Tussen de eerste revalidatiedag en de tweede aanstaande dinsdag zitten vier dagen. Vier dagen dat ik het dus moet doen met de 3 programma's die op de afstandbediening zijn gezet. Programma 4 van de afstandbediening was het laatste programma van vóór de laatste afregeling. Die hadden ze wat mij betreft wel achterwege kunnen laten. Want de gehoorzenuw is inmiddels zo gewend aan de sterkere afstelling dat ik met dat programma in feite niks meer hoor .

De afgelopen dagen was het continu oefenen van het huiswerk dat wij van de revalidatietherapeute (RT) hadden meegekregen. Samen oefenen met Anna en Jacqueline is erg leuk en we merken dat het onze band ook verstevigd.

Judo is Anna's lust en leven en we hadden dan ook een stuk of 25 woorden opgeschreven die met judo te maken hadden. Daar zaten ook Japanse woorden als yuko, sensei, tatami, rei, ippon etc. bij. Ippon ging steeds fout. Op de een of andere manier kan ik de combinatie I (zoals in het woord wip) met de dubbele P nog niet thuisbrengen.Maar aan het eind van de oefening haalde ik feilloos alle woorden eruit. Zelfs ippon, maar dan omdat ik het juist niet verstond :-) Uiteraard deden de dames er af en toe ook instinkers in en dan zeiden de bijvoorbeeld yukopak in plaats van judopak. Of ze gooiden er een term in die we niet hadden opgeschreven.

Een nadeel is dat beide dames momenteel erg verkouden zijn , dus het gekuch en gesnuit in zakdoekjes klonk er ook elke keer weer keihard doorheen.

Gistermiddag was een kleine vuurproef toen we onze eerste verjaardag mét CI hadden bij mijn zwager in Deventer. Ik heb hem bewust de hele tijd aangelaten en een beetje zitten spelen met de afstandsbediening. Om op die manier veel achtergrondruis weg te filteren. Dat lukte niet echt, omdat toch alle gesprekken door het CI worden geregistreerd. Er komen dus gewoon 5 verschillende gesprekken op hetzelfde moment binnen en allemaal even hard. Dat is iets dat ook altijd zo zal blijven. Daar maak ik me ook geen illusies over. Het CI moet straks voor mij in de één op één gesprekken de grootste winst opleveren.

Na de verjaardag hebben mijn schoonouders met wie we meereden ons op een kilometer van ons huis afgezet, en hebben we de rest gelopen. Mooi een stukje over een rustig achterafweggetje. Tijdens het lopen deden we weer de judo-woorden én de voetbalwoorden van eerder deze week.. En ondanks dat ik de hakken van Jacky er bij elke stap tussendoor hoorde knallen ging het écht uitstekend !

En..... ik heb voor het eerst in mijn leven vogels gehoord ! Het waren dan wel piepjes, maar ik heb de piepjes gehoord.

Jacqueline en ik zijn ook allebei actief op een forum. En daar eindigde ze een verslagje van haar belevenissen van de afgelopen dagen met de woorden: "geschreven door een trotse vrouw" Mooier kon de dag gisteren niet eindigen.