Grote vorderingen

Bij de eerste aansluiting afgelopen maandag had de audiologe 4 programma's op mijn afstandsbediening gezet. Dit waren hoorprogramma's die alle 4 hetzelfde waren , maar in oplopend geluidsniveau. Zodra de gehoorzenuw aan de prikkels van programma 1 zou zijn gewend, kon ik overschakelen naar 2.

Maandagavond en ook dinsdagmiddag wat geoefend met de maanden van het jaar en de dagen van de week. Maar dat ging vrij beroerd. Het bleef als piepjes klinken. Dinsdagavond schakelde ik maar eens door naar programma 2 en ineens hoorde ik bij het praten dat de piepjes heel iets veranderden. Ik herkende heel ver weg wat klanken in de stemmen. Intonatieverschillen en ook lettergreeplengtes herkende ik. Meteen nog weer geoefend en ik kon de dagen van de week en de meeste maanden nu wel verstaan zonder mondbeeld.
Jacqueline en ik gingen opgetogen slapen. Ook de woensdag ging het steeds beter.

Donderdag was de eerste revalidatiedag. We waren om 09:00 uur al in Nijmegen en maakten kennis met de 3 andere stellen die ook de afgelopen week en vorige week de eerste aansluiting hadden gehad. We konden onder het genot van een kopje koffie eventjes de ervaringen van de afgelopen dagen uitwisselen. Om 09:30 uur gingen Jacqueline en ik mee met de revalidatietherapeute (RT).

Allereerst moesten we onze ervaringen van de afgelopen dagen goed beschrijven en vervolgens begon ze met ProjectCI Nijmegen. Ik kreeg een a4-tje onder mijn neus met daarop een verhaal. De RT las het voor en ik moest gewoon met haar meelezen en aangeven waar ze in de tekst was. Dat ging zonder problemen. De teksten waren zo opgebouwd dat er vaak 3 woorden van dezelfde lengte en ook enigszins dezelfde klanken achter elkaar kwamen. Ze begon (nu om en om samen met Jacqueline) weer opnieuw met dezelfde tekst maar nu lieten ze bij elke zin een woord weg. Door het weglaten van één woord moest ik dus echt goed luisteren welke dat was. Dat ging me goed af met een 100%-score. De volgende hindernis bij deze oefening was dat één van de woorden in de zin werd vervangen door een ter plekke bedacht ander woord.
Ook deze haalde ik er bijna allemaal uit.

Vervolgens stelden we een lijstje woorden samen die we zelf bedachten op basis van een zelf aangedragen onderwerp.In mijn geval koos ik, hoe kan het ook anders, voor voetbalgerelateerde woorden. Deze werden in rijen van 4 gerangschikt op lengte.  Dat leverde zo ongeveer de volgende rijtjes op:

bal         -  trainer       - aanvaller          - voetbalstadion
goal       -  keeper      - penalty             - scheenbeschermer
spits       - hoekschop - scheidsrechter - voetbalschoenen
coach     - doelpunt    - buitenspel        - middenvelder

Het nazeggen van deze woorden, kris kras door elkaar ging ook weer met een 100%-score !

Jacqueline en de RT gingen nu zelf zinnen bedenken (en opzeggen) waarin van één rij, één van de woorden voorkwam. Ze legden een aantal fiches op een rijtje. En dan net zoveel als er woorden in de zin voorkwamen.  Ik moest dan alleen de fiche aanwijzen die correspondeerde met de plek van het bedoelde woord.

Tot verbazing van de RT en Jacqueline gaf ik niet alleen aan op welke plaats het betreffende woord stond, maar kon ik in veel gevallen bijna de hele zin gewoon nazeggen. Dus ook met woorden die net op dat moment zelf door hen ter plekke bedacht waren. Zelf had ik het in het begin niet eens door, maar de oprechte verbazing van de RT gaf wel aan dat het best bijzonder was dat ik nu al deze vorderingen maakte. Het ging dus boven verwachting! Jacqueline en ik gingen met een big smile even lunchen.

Na de lunch werd mijn CI voor de 2e keer afgesteld. Dit ging precies zoals afgelopen maandag, maar uiteraard nu weer verder opgerekt. Ook hier weer 3 programma's voor als ik weer een stapje verder moet de komende dagen. Het instellen duurde een uurtje. Het laatste uur kregen drie van de 4 koppels gezamenlijk uitleg over de inhoud van de koffer. We hadden alledrie hetzelfde type CI van dezelfde fabrikant

Dit was een uitgebreide uitleg over alle accessoires en een uur later dan gepland konden we om 16:00 uur weer richting Enschede. Onderweg heb ik met de audiokabel mijn smartphone rechtstreeks aangesloten op het CI. Ik wilde voor de gein eens kijken of mijn mp3-muziek een beetje zou doorklinken. Tot mijn verbazing was de muziek behoorlijk te verstaan. Het klonk wel blikkerig, maar de refrein en teksten waren prima te onderscheiden.

Al met al een prima afsluiter van deze dag. Een dag die voor zowel mij als voor Jacqueline de verwachtingen toch een boost heeft gegeven. Ik heb nu al het gevoel dat ik straks behoorlijk beter ga spraakverstaan dan vroeger.