De eerste terugkomdag

De afgelopen 2 weken waren heel vermoeiend. Ik werk weer halve dagen en dat gaat me in combinatie met mijn oefeningen en de "gewone" dagelijkse beslommeringen niet in de koude kleren zitten. Na 4 uurtjes werken ben ik al behoorlijk gesloopt. Als ik dan thuiskom ga ik eventjes een uurtje languit op de bank liggen. Rond 3 uur komt Anna dan thuis en gaan we altijd na een lekker kopje thee weer samen aan de slag met het huiswerk dat we steeds meekrijgen van de revalidatietherapeut (RT).

En het gaat nog steeds goed, en voor mijn gevoel ook steeds beter. Al kost het ook enorme inspanning om continu te luisteren naar woorden en klanken.

Dinsdag gingen we weer eens richting Nijmegen. Dit keer voor de 1e terugkomdag, zoals die officieel heet. Omdat de eerste 3 revalidatiedagen binnen 2 weken waren was deze 1e terugkomdag na precies 22 dagen CI-gebruik. Normaal is deze pas na 1 maand. Je zou bijna zeggen dat ik voor loop op schema. Er volgt een terugkomdag na 1 maand, na 3 maand, na een half jaar en na een jaar. En daarna hoef ik maar eens per jaar terug te komen.

Als eerste werd het CI opnieuw afgesteld en met deze instellingen zal ik het dus tot 11 december moeten doen. Vervolgens met de RT weer nieuwe oefeningen. Dit keer kreeg ik alleen een bepaalde categorie aangereikt, en daarna losse woorden die met die categorie te maken hebben. Dus dat je wel een heel klein beetje houvast hebt. Dit ging ook weer hartstikke goed.

Toen Jacqueline bezig was met woorden en zinnen begon de RT tegelijkertijd heel irritant met papieren te ritselen en in de kast te rommelen. Al die bijgeluiden stoorden enorm tijdens de oefening. Ik verstond nog maar weinig van wat Jacqueline zei. Het bleek een onderdeel van de oefening te zijn. Luisteren met achtergrondlawaai. Tja, in het gewone dagelijkse leven zitten we natuurlijk ook niet in een geluiddichte, afgesloten kamer.

Deze oefening gaf maar weer eens aan dat spraakverstaan met achtergrondruis nog een behoorlijke kluif is. Thuis merk ik het nu ook dat er altijd wel lawaai is. De cavia's kunnen enorm lawaai maken. maar ook de vaatwasser of de afzuigkap zijn geluiden die vroeger met het gehoorapparaat eigenlijk nooit zo nadrukkelijk aanwezig waren. Spraakverstaan met ruis is tot op zekere hoogte echter wel te leren. Al zal het nooit zo worden als iemand die gewoon goed hoort.

Rond half vier zat de terugkomdag erop. Toch weer een dag die ons allebei het gevoel gaf dat we op de goede weg zitten en dat er nog wel meer uit te halen valt.

Voor de komende dagen hebben wij ons drieën getrakteerd op een lang weekend weg en daar zijn we ook alle drie erg aan toe.