zondag 17 juni 2012

Gesprek revalidatie-therapeute

Wij mochten ons weer eens in Nijmegen melden. Ditmaal voor een gesprek met de revalidatie-therapeute. Het zou me geen 2e keer gebeuren dat ik niet alles meekreeg, dus ik had nu wél een schrijftolk geregeld. Dat bleek achteraf ook voor de revalidatie-therapeute wel fijn, omdat die vaak bij dit soort gesprekken zelf moet typen. Omdat niet iedereen bekend is met een schrijftolk.

Het gesprek is ervoor om uit te leggen welk traject er ons te wachten staat, mocht ik ook inderdaad in aanmerking komen voor het CI. Dat doen ze bewust in dit stadium al zodat je hier weloverwogen over kunt nadenken. Achteraf bleek dat we natuurlijk de meeste informatie al wel via internet hadden gelezen, maar juist de details kregen we hier te horen.

Allereerst kregen we uitleg over de operatie zelf, hoe ze dat gaan doen. Aan elke operatie zit wel een risico, dat is bij een CI-operatie niet anders. Dit werd allemaal haarfijn uit de doeken gedaan. Meestal gaat het voor de mensen die redelijk in de buurt van Nijmegen wonen om dagopname. Voor de mensen die wat verder weg wonen kiezen ze vaak er toch vaak voor dat ze een nachtje blijven.

Vervolgens kregen we uitleg over de werking van het CI en het gehoor. Bij ons intakegesprek werd al gezegd dat ik in mijn eerste levensjaren toch beter gehoord moet hebben dan toentertijd gedacht. Dat werd nu door de revalidatie-therapeute nog eens bevestigd. . De eerste 4 jaar van iemands leven ontwikkeld de hoorzenuw zich. Na 4 á 5 jaar leert een hoorzenuw niets meer bij. Alles wat in die eerste jaren gemist wordt kan de hoorzenuw niet meer bijleren.

Onder andere het feit dat er bij mij af en toe Twents dialect doorklinkt geeft dus aan dat ik in die eerste levensjaren wél (veel) beter moet hebben gehoord. Dat hoef je niet meteen terug te zien in een audiogram, maar puur vanwege de ontwikkeling. Iemand die vanaf geboorte al doof is praat ook heel anders omdat we praten zoals we het horen. Hoe goed mijn hoorzenuw straks de verschillende geluiden oppakt is dus ontzettend afhankelijk van wat hij in die eerste 4 jaren al heeft "opgepikt"

Nu hoor ik nog gewoon stemmen; vrouwenstemmen, mannenstemmen. Straks wordt mijn gehoorzenuw op een hele andere manier gestimuleerd. Heel veel mensen die voor het eerst aangesloten worden op hun CI horen de eerste tijd alleen maar piepjes in plaats van stemmen.  Heel geleidelijk zul je dan tussen al die piepjes onderscheid gaan maken en kunnen het na verloop van tijd weer mannenstemmen en vrouwenstemmen worden. Niet voor niets dat zo'n periode een revalidatieperiode wordt genoemd. Net als iemand die na een dwarslaesie weer moet leren lopen, moet ik straks weer opnieuw leren horen.

Het gesprek kwam daarna op de periode vlak na de operatie. Er volgt een herstelperiode van vier á vijf  weken waarna dan de eerste aansluiting plaatsvindt. Daarna volgt dan een periode van 3 weken waarin we telkens 1 volle dag in Nijmegen moeten revalideren en oefenen. De rol van de co-therapeute (Jacky dus) werd uitgelegd.  En dan besef je weer dat het straks ook op haar een enorme impact zal gaan hebben. De revalidatie-therapeute gaf ook aan dat het wel goed zou zijn als Anna een keer meekomt bij een van die oefendagen straks. Ook met haar kan ik dan samen geluiden leren herkennen. Daarna zal ik dan nog regelmatig terug moeten komen voor gehoortrainingen en nieuwe afstellingen van het CI.

 Vervolgens werden de drie CI-merken getoond. Cochlear, Med-El en Advanced Bionic. De werking van alledrie is voor 98% eigenlijk hetzelfde, alleen  in die 2% zitten de verschillen in programma's, batterij en batterijduur, randapparatuur en dergelijke.
De keuze voor het merk ga ik in een later stadium eens rustig overwegen. Ik heb nog geen zin om me daar nu al druk om te maken.

Al met al was het een informatief en leerzaam gesprek. Vooral het deel over de werking van de hoorzenuw zowel in de eerste levensjaren als straks met CI was echt nieuw voor mij. Dat had ik toch nog niet op internet zo duidelijk beschreven gezien.

Nu is het voor ons afwachten wat het CI-team gaat beslissen over mij. Ik hoop daar toch binnen een maand wat van te "horen"






6 opmerkingen:

  1. herkenbaar verhaal!
    Succes!

    Gr Ronnie B.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ook voor mij is dit herkenbaar. Succes met het wachten op de uitslag! En een fijne dag vandaag. Al ontbijt op bed gehad? Gr. Melanie C.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Ronnie en Melanie... Leuk dat het voor jullie als herkenbaar overkomt. En bedankt voor de succes-wensen natuurlijk. Nu een paar weekjes wachten maakt na 47 jaar dan ook niet meer uit.

    @Melanie.....wel leuke zelfgemaakte cadeautjes gekregen, maar het ontbijt heb ik zelf gemaakt. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik hoop ook dat je snel wat "hoort", het is wel een heftig traject als ik dat alles zo lees. Veel succes!
    Giely

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel herkenbaar uitgelegd,
    neergepent, mijn bij de FOSS en NVVS
    opgedane kennis kwam weer bovendrijven.
    Veel succes

    Greenwitch

    BeantwoordenVerwijderen